Ben Nevis

Wat een dag wat een dag wat een dag.

Vandaag gingen we een berg op. En wel de grootste van heel Groot Brittannië, Ben Nevis. Ruim 1300 meter hoog. Vanaf zeeniveau. Dus zelfs in Nepal hebben we maar 1 keer zo'n hoge klim gedaan.

My God. Wat was hij heftig. Heel veel stenen en keien en eerst alles omhoog en dan alles naar beneden. Ik heb echt veel aan Nepal gedacht vandaag, want het was echt heel zwaar, maar ik bedacht me steeds: in Nepal was het ook zwaar en daar kwam nog eens mij dat we weinig zuurstof hadden. Ik moet je eerlijk zeggen; ik had dat echt nodig vandaag; weten dat je dit kunt omdat je dit al eerder gedaan hebt.

Een paar honderd meter voor de top moesten we ook nog eens door sneeuw ploeteren. Maar wow wat was het prachtig.

Gelukkig behoorde ik zowel bij het klimmen als bij het afdalen niet bij de achterste groep en kon ik lekker mijn eigen tempo bepalen.

De grootste verrassing van de dag (tot dan toe) was dat Kate, de gids, een taxi had geregeld terug naar de B&B. Nu hoefden we dezelfde 3 km van gisteren niet weer af te leggen. Halleluhja. Maar eenmaal 'thuis' kwam de grote verassing; een stel dat vorig jaar mee was naar Nepal zit gewoon in dezelfde B&B. Zij zij met een hele andere organisatie de West Highland way aan het doen. Dit geloof je niet als je er niet bij was.

Lekker de hele avond herinneringen opgehaald. Super leuk!