Over Mandela day, een echt Afrikaans huis .....etc

Vannacht heerlijk geslapen in een prachtige lodge. Een museum is er niks bij.
Vanmorgen niet heel vroeg opgestaan om weer richting Mirjam te rijden voor een heerlijk ontbijt.
Daar hoorden we het verschrikkelijke nieuws dat er boven de Oekraïne een vliegtuig neergeschoten is met heel veel Nederlanders. We kregen het er allemaal koud van.
We beseffen dat het echt vreselijk is, maar dat we gewoon door zullen gaan met de reis.
Bij Mirjam thuis even de Telegraaf site bekeken voor de feiten en daarna (het klinkt cru, maar ja we moeten en mogen toch verder) tickets geboekt voor Robben - eiland en dat nog wel op de internationale dag van Nelson Mandela. Dit hoorden we ook pas vanmorgen van Mirjam. In Zuid-Afrika is dit een belangrijke dag. Er wordt aan alle mensen een donatie gevraagd, niet in de vorm van geld maar in de vorm van vrijwilligerswerk. Dit houdt in dat er in ieder weeshuis, community centre of andere dienstverlenende huizen mensen aan komen waaien die 67 minuten hun handen uit de mouwen gaan steken. (67 staat voor het aantal jaar dat Mandela zich heeft ingezet voor de gelijkheid, ik geef toe, dit moest ik aan veel mensen vragen die mij het antwoord niet konden vertellen, dus Wikipedia ingezet!) Wij hadden vandaag ook een bezoek aan een weeshuis en day care centre op de planning staan. Eindelijk verlost van die tonnen kleding!! Met zijn 7en weer op stap richting de day care. Heel veel vrijwilligers die de boel daar schoon maakten en helaas weinig kinderen, maar de manager en margreth (schoonzus van Mirjam) waren er wel en hebben met ontzettend veel dankbaarheid alle kleren in ontvangst genomen. Mirjam heeft nog een aantal truitjes en broeken apart gehouden voor haar schoonmoeder, zij zorgt ook voor een aantal kinderen die het niet breed hebben. Deze kleren zouden we later op de dag langs brengen. Na het bezoek aan de day-care, waar we vanwege Mandela Day een prachtig optreden van een gospel koor mochten aanschouwen en heerlijk een kopje thee hebben gedronken, zijn we langs een ander weeshuis gegaan. Mooi om te zien dat er ontzettend vele mensen zijn die zich het lot van deze kinderen aantrekt.
Na het weeshuis wilde margreth graag haar nieuwe dak van haar huisje laten zien en kennis maken met haar moeder en de kinderen die zij geadopteerd heeft. Nu kwamen we echt in een gedeelte waar de huizen niet meer aan een geasfalteerde weg stonden en de mensen weinig hebben maar toch heel gelukkig zijn. Een aantal weken terug is er een ontzettende hagelbui geweest waardoor er juist bij deze huizen veel schade is ontstaan. De overheid vergoed wel wat, maar dan moet je wel een beetje de juiste mensen op de juiste plaats kennen. gelukkig kende margreth er een paar en is haar dak gerepareerd.
Na een flits bezoekje eerst weer richting Mirjam om hotdogs te eten om daarna de tocht te hervatten richting het huis van de moeder van Makena (dus de schoonmoeder van Mirjam).
We konden niet de reguliere route volgen omdat er 3 bruggen verwoest zijn. Dus moesten we ongeveer 10 minuten omrijden. Het eerste gedeelte nog over asfalt en daarna over een heerlijk hobbelig weggetje met vooral veel zand.
Bij het huis aangekomen kregen we een hartelijk ontvangst van Francina. Wat was ze blij om ons, maar natuurlijk Mirjam en haar kleinkinderen te zien. Eerst krijgen we een rondleiding. Ook Francina heeft schade van de hagel van een aantal weken terug.
We waren er net goed en wel dat Makena belde dat hij net op de bouwplaats was. Vlak bij het huis van zijn moeder bouwt hij een community centre en Richard en papa wilden daar natuurlijk graag kijken. Papa is daar zelfs nog even aan het metselen geweest.
Daarna nog even een drankje gedaan bij Francina om weer zoetjes aan terug te gaan naar het huis van Mirjam.
Het is zo ie zo niet raadzaam om in het donker over straat te gaan (en om 6 uur is het al donker) maar ook in de auto op de zandweggetjes is het niet handig want er is nergens verlichting.
Dus rond kwart over 6 kwamen we bij Mirjam aan en hebben we afscheid genomen van Mirjam, Naladi, en Kopano. Wat hebben we een super mooie start van de vakantie gemaakt, met ontzettend veel dank (baie dankie) voor deze drie reisleiders en tevens animatie team.
Morgen verkassen we richting Lydenburg en zullen we onze weg zelf moeten vinden.

Van Pretoria naar Lydenburg.
Vandaag een dagje auto voor de boeg.
Na het ontbijt bij de lodge in zijn we richting Lydenburg gereden. We hebben een omweg gemaakt zodat we door de Shoeman kloof konden rijden. Daarna over een hoge pas waar we voor het eerst apen in het wild hebben gezien en op een prachtige locatie onze lunch genuttigd hebben.
Aangekomen in Lydenburg deed de TomTom het. Iet waardoor we de lodge in eerste instantie noet konden vinden. Na enkele malen proberen lukte het gelukkig wel en kwamen we aan op een prachtig landgoed.
Na aankomst de koffers gedumpt om vervolgens even een stukje de stad in te wandelen.
Hier doet men echt alles met de auto dus het zag er gek uit. Er was niet eens een trottoir.
Even een drankje gedaan bij okus om daarna een hapje te gaan eten bij dros. Lekker en zeer betaalbaar.
Bij thuiskomst nog even twee spelletjes gekeesd. 1 gewonnen en 1 verloren.
Mama haalde nog even haar vinger open aan een krakkemikkige stoel dus nog even EHBO moeten verlenen.