De laatste dagen

De laatste dagen.

Maandag

Vandaag werden we weer vrolijk wakker. Iedere ochtend worden we door groepsgenoot Ed weer getrakteerd op een serenade. Hij zingt ons iedere ochtend toe met liedjes van Annie MG.

Naast dat hij ons vandaag trakteerde op een nummer hadden we ook het beste ontbijt van de vakantie. Een soort tosti, koekjes en ei. De komende weken eet ik alleen echt geen ei meer. Iedere ochtend is het ei, in verschillende hoedanigheden, dat wel. Maar ei blijft toch ei.

Vandaag wel een drukke dag voor de boeg.

We hadden bij Bianca en Ronnie een sinterklaas gedichtje en appels in de schoen gedaan, want die stonden op de gang omdat ze smerig waren. In de bus op weg naar de kathedraal pakte robbie de Microfoon en vertelde dat hij het een briljante grap vond en dat hij hierdoor vrolijk wakker werd. Grap geslaagd.

Na het bezoek aan de kathedraal eerst weer shampoo uitgedeeld aan kinderen die daar om bedelden. Daarna naar een begraafplaats waar veel helden van de revolutie geëerd worden. Ook even de wisseling van de wacht gezien. Oh en het was warm!

We leken Vandaag wel een stel Japanners. Bus uit, foto maken, Bus in. Volgende bestemming; plein van de revolutie, Bus uit, foto, Bus weer in. In elke stad waar we komen komen we op het plein van de revolutie. Dat is inmiddels 64 jaar geleden, maar de Cubanen zijn er nog steeds super trots op.

Daarna terug naar het centrum van Santiago de Cuba waar we een koloniaal museum bezoeken. Zeer interessant, maar we hebben in 2 weken tijd zoveel info gehad, dat mijn interne harde schijf wel echt een soort van vol is.

's middags kregen we nog wat extra vrije tijd om te gaan winkelen, maar omdat er wederom geen stroom was viel er weinig te shoppen.

's avonds lieten we ons meenemen door een man die wel een tentje wist waar we lekker konden eten. Wij met een stuk of 12 man door de huiskamer van een oud vrouwtje (bleek later de kok) via het dak naar een dakterras. En het was ongelooflijk, maar we kregen weer rijst, maar dit keer met heerlijk stoofvlees. Eindelijk lekker gegeten! Er werd nog even wat rum verhandeld en toen naar het dorpsplein gelopen voor het hotel. Daar was leuke muziek op straat. Eindelijk een stukje Cuba zoals we deze van de verhalen kennen.

Dinsdag.

Vandaag weer een lange Bus dag. We hebben het meest oostelijke deel gehad en gaan weer richting het noorden. Na 6 uur in de bus gezeten te hebben, kwamen we in de volgende stad. Ook hier hadden ze vanaf 10 uur 's ochtends geen stroom.

Het blijkt nu dat verschillende steden dagelijks 12 uur geen stroom hebben. Dat maakt het leven hier wel echt zwaar. Hoe houd je je eten vers? Hoe houd je je bier koud? Dat was een zorg voor later. Eerst werden we met de fietstaxi door de straten vervoerd. Wij waren met 31 Hollanders wel

Een attractie op zich.

In het hotel aangekomen snel zwemmen, want warm. Maar het zwembad is wel een beetje een thema deze vakantie, ze zijn niet schoon, maar smerig!! De kluwen haren dreven er weer in vandaag.

Voor het diner werden we met zijn allen naar een dakterras gelukt met de belofte van spaghetti. Toen we na een halve verbouwing allemaal zaten bleek dat zonder strook niet mogelijk te zijn. We konden rijst krijgen en.....friet!! Wow. Dat hadden hadden we nog niet gehad. Dus allemaal een bordje friet voor een euro besteld. Ook wilden we salade, maar dat was er wel en niet en niet en toch wel. Je snapt het al, wij snapten het ook niet meer. Ook was er veel keus qua drinken: bier of water.. en niks gekoeld, want al 12 uur geen stroom. Ik vind het niet gek dat de halve groep ziek is.

Gelukkig was er in het hotel nog een beetje olie voor de generator en hadden we airco.

Vrijdag

Vandaag " maar" 4 uur in de bus. Op weg naar Santa Clara. Daar aangekomen prima geluncht en gelijk door naar het Che Guevara memorial. Erg imposant. In het museum was het leuk om te zien dat hij in de rimboe streed waar wij een paar dagen terug geweest waren.

Door naar de stad zelf waar we weer wat vrije tijd, ik bedoel, extra vrije tijd kregen. Een uur slenteren door de stad waar geen winkel open is, want er is geen stroom of er zijn geen producten. Bij de meeste winkels is het zelfs beiden. Gelukkig wel een leuk koffietentje gevonden waar we weer eens lekkere ijskoffie konden krijgen. Wel mier zoet, of misschien wel normaal, maar we hebben zo smakeloos gegeten dat iedere smaak heftig is.

Nu zitten we op een prachtig resort waar we in een soort van hutjes zitten. De laatste avond is aangebroken. We konden Gelukkig met de hele groep eten in het restaurant van het hotel. Daarna met zijn allen een modeshow gekeken. Morgen richting Mexico om via Cancun terug te vliegen naar huis. Dat wordt een lange dag.