Langkawi

Zo en dan zitten we alweer op onze laatste plek van deze reis. En zoals het hoort: lest best.
Maar eerst nog een stukje van de afgelopen dagen.
Eergisteren waren we nog volop aan het genieten in Penang. We hadden de dag ervoor een shuttle geboekt om ons naar de leuke plekken van het eiland te rijden. Dit was via hop om hop off, alleen hadden we het voordeel dat de bus steeds op de plekken bleef wachten zodat je niet op op een nieuwe hoefde te wachten.
Het startpunt was station 6. Bij het chocolade museum. De man bij wie we boekten keek raar op toen we zeiden dat we dat wel konden lopen. ‘s Ochtends na het ontbijt had Ilona het chocolade museum opgezocht en we liepen daar op tijd naar toe omdat die bus daar om 10.00 uur zou zijn. We liepen langs 4 en 5 dus we dachten dat we wel op de goede weg waren. Aangekomen bij het museum was er geen punt 6 te vinden. Overal vragen. Nergens van hop om hop off gehoord. Hmmm. Dan maar terug naar punt 5, naar stopte toevallig net een HOHO bus, daar gevraagd. Oh nee, dit was niet het goede punt, we moesten maar even uitstappen en hij belde de andere bus op die van punt 6 naar punt 5 zou komen rijden om ons op te pikken. Lopen scheen te ver te zijn. Kort verhaal lang, punt 6 was echt aan de heel andere kant van de stad. Bleek nog een chocolade museum te zitten. Weten wij veel. Het mooie was wel dat wij in die hele bus de enige waren. Dus we hadden gewoon een privé tour. Eerst langs een prachtige tempel, heel veel glitter and glamour, daarna naar een batik fabriekje waar we bijna geacht werden iets te kopen. Maar er was werkelijk niks in onze reuzenmaten te verkrijgen. Naast dat fabriekje zat nog een koffiezaakje waar we 40 soorten koffie konden proberen. Ik heb even rustig aan gedaan. Mijn maag was net weer een beetje de oude. Ook werden we eer nog uitgegooid bij een of ander oorlogsmonument maar gelukkig konden we onze eigen tijd bepalen en snel de bus weer ingegaan. Vervolgens kwamen we in een bizar food museum, een museum gewijd aan het eten in Maleisië. We hadden daar niet een dag eerder moeten zijn, want dat trok ik maar net. Wel echt super leuke en grappige foto’s gemaakt, maar ik kreeg een beetje een sheepfarm (voor de lezers die vorig jaar ook mee hebben gelezen snappen wat ik bedoel) gevoel. Iets dat niet met woorden te omschrijven is.
Nog even langs een Maleisisch huis, of iets van belangrijke personen, ook dat werd ons niet helemaal duidelijk en toen hebben we ons vlakbij het hotel weer laten afzetten. Wat een luxe die HOHO in Penang. Echt een aanrader.
Moe maar voldaan vroeg onder de wol, want er staat ons weer een behoorlijke reisdag te wachten. Althans als we internet moeten geloven is de bootreis van Penang naar Langkawi op zijn zachtst gezegd geen pretje. We zullen zien.
Woensdag
Vanmorgen vroeg aan het ontbijt want om half 8 staat er alweer iemand op ons te wachten. Reispillen ingenomen tegen zeeziekte, bandjes om, muziek gedownload en gaan.
We hadden eigenlijk niet eens een idee hoe lang het zou duren. Op internet stond 4 uur, maar op onze papieren stond dat er om 11.15 alweer iemand op ons stond de wachten. We zouden wel zien.
We zaten gelukkig een beetje vooraan in de boot. Je zit eigenlijk gewoon in een vliegtuigstoel met heeeel veeeeel beenruimte. We hebben alle drie gewoon heerlijk geslapen en kwamen zonder problemen aan in Langkawi. Les: geloof niet alles wat je op internet leest.
De transfer meneer bracht ons naar het volgende hotel. Nou, resort, of dorp, hoe je het wilt noemen. Het is echt een paradijsje met 502 huisjes. Wij hebben een vrijstaand huis in het regenwoud en we kijken uit op zee. Echt super mooi.
Het zwembad is prachtig en heeft een bar in het zwembad, dus je kunt zwemmend een cocktailtje scoren (hebben we vandaag dan ook even gedaan.) eerst even geluncht. Toen bij het zwembad gelegen en om 7 uur met een gids een wandelingetje over het park gemaakt. De beste jungle walk van de vakantie. Super leuke dieren gezien. Vliegende aapjes, grote apen, gekko’s, baby vliegende aapjes, en nog veel meer, en dat allemaal rond ons huisje. De gids vertelde ook dat je niet zomaar open moet doen als er aan de deur geklopt wordt. Je moet dan vragen wie er is, want het kan dus zijn dat het een aap is die naar binnen wil om eten te jatten. Ze hebben dus geleerd dat kloppen loont.
Na de wandeling lekker gegeten en toen richting onze villa.
Donderdag
Vandaag redelijk kunnen uitslapen want om 9.00 uur stond het busje klaar om ons naar de excursie van vandaag te brengen. Een vleermuizengrot, en kajakken door de mangrove.
Nou wat hebben we gelachen. Céline zat alleen in een kajak, Ilona en ik met zijn tweeën. We gingen als een speer, we hadden ons al bijna ingeschreven voor het NK duo kajakken. Ware het niet dat we op een gegeven moment de ondiepe stukjes van de mangrove gingen bevaren. Nou ja, varen mag je het niet noemen, we bewogen ons voort door onze roeispanen tussen de wortels van de mangroven te plaatsen en ons zo af gezetten, maar ja, onze boot lag ook nog eens best diep, dus soms liepen we vast op een blubberbank. Dan kon je ons echt oprapen. Gelukkig zijn we er heelhuids uitgekomen en kunnen we het allemaal navertellen.
We hebben tijdens de inspanning gelukkig ook nog prachtige dieren kunnen spotten.. prachtige roofvogels, een slang (brrr) wandelende vissen, lyzard, apen, vleermuizen, te veel om op te noemen.
Lichtelijk verbrand terug op het resort hebben we nog even een duik gemaakt in het zwembad en genieten we nu van een avondje bankhangen. Morgen weer een nieuw avontuur.