Dag 6 "RUST" dag.

Vandaag was een rustdag. Wat betekent dat we op dezelfde plek blijven om te acclimatiseren. Wat dus niet betekent dat we op onze luie bips zitten. Want Vandaag was de optie om naar everest view hotel te gaan lopen. Het voordeel daarvan is dat je beter acclimatiseert maar het nadeel is dat je de spieren extra belast. Wij leven op dit moment op 2 motto's: "we trainen vandaag voor de dag van morgen" en als je je ene voet voor de andere zet kom je altijd vooruit".

En met deze instelling vlogen we vandaag de berg op. Nou ja... vlogen. We zagen ze intussen wel vliegen, maar dat kwam door het hyperventileren.

We moesten 400 meter alleen maar trappen klimmen. Ik moet zeggen, het was best zwaar! Bij het hotel aangekomen was door de bewolking de hele Mount Everest niet te zien. Alles voor niets geweest. Nee hoor, lekker geacclimatiseerd. En mijn record verbroken: 4000 m voorbij gegaan. (Ik verbreek iedere dag een record, maar dat ter zijde.)

Mijn kamergenootje Claudia besloot samen met Danielle nog door te gaan naar Kumbu, terwijl de rest van de groep de 400 meter weer naar beneden weer ging afdalen. Ook weer een vak apart, minder zwaar, maar ook vrij intensief.

We waren nog geen 20 meter onderweg toen ik ontdekte dat Claudia de kamersleutel bij zich had. En ik bij terugkomst dus niet de kamer in kon. Lekker in je natte kleding lunchen in de lodge. Gelukkig deze keer niet nat van de regen maar van het zweet.

Heerlijk macaroni met kaas gegeten want je moet hier flink eten om alle calorieën weer bij te vullen. Het gekke is wel: ik heb niet echt honger, dat is een bijwerking van de hoogte. Gelukkig heb ik verder niet echt ergens last van, behalve dat ik erg slecht slaap(voor mijn gevoel, want fitbit geeft me gemiddeld een 7) ik lig veel wakker. Gelukkig heb ik daar overdag geen last van. Ik slik wel diamox (tegen hoogteziekte) en de eerste dag had ik tintelingen als bijwerking, maar die zijn inmiddels verdwenen.

Wat wel echt super vervelend is, is dat een aantal mensen behoorlijk last van hun darmen heeft. Voor vandaag niet zo'n probleem, maar tijdens het lopen echt super vervelend.

Hoop dat het morgen beter is voor ze. We hebben aan alle gebedsmolens gedraaid en gebeden dat het beter wordt.

In de namiddag ben ik samen met Claudia nog even Namche ingegaan. Dat is een avontuur op zich.

Google voor de grap Namche Bazar maar eens, dan zie je dat het stadje op een berghelling ligt. Onze lodge ligt helemaal bovenaan. Dus; eerst omlaag, dat gaat wel, maar dan (je snapt het al) moet alles weer omhoog....we trainen voor de dag van morgen.

Dit is denk ik even de laatste blog die ik kan plaatsten, want we gaan morgen de bewoonde wereld uit waardoor wifi een probleem is.

Voor alle collega's alvast een hele fijne vakantie!