Dag 17 en 18

Dag 14 Dhole- Namche

We werden vandaag gewekt met een bevroren waterleiding. Dus geen water uit de kraan. Gelukkig had ik nog in mijn fles.

Vandaag komen we op bekend terrein, we lopen weer richting Namche waar we al eerder 2 nachten hebben geslapen.

Gelukkig begon de ochtend weer zonnig en kon al snel de donsjas uit. We snakken allemaal naar warmte. Gelukkig als we lopen krijgen we het snel wat warmer, maar voor in t-shirt is het nog echt te koud.

Vandaag weer heel veel meters dalen, alleen een beetje jammer dat ze op deze route de hangbruggen niet hebben uitgevonden. Eerst moeten we helemaal afdalen naar de rivier om daarna weer 400 meter te klimmen naar de hoogte waar we net vandaag kwamen. En daar ben je dus weer even 2 uur zoet mee. Wat een klim was het weer. En ik zei al eerder; klimmen is echt niet mijn hobby. Gelukkig kom je als je de ene voet voor de andere voet zet vanzelf boven, maar vermoeiend is het wel.

Bovenaan weer lekker aan de thee en kitkat gezeten, want hoe lager we komen, hoe meer honger ik krijg. Jippie!

Daarna nog wat op en neren en toen eindelijk Namche in zicht. Gelukkig ligt onze lodge bovenaan het dorp waardoor we niet verder hoefden af te dalen. Spullen gedropt en tijd voor souvenirs shoppen en cappuccino drinken. Wat een goddelijke bak was dat. De koffie was onderweg echt niet te drinken en dan zo' n heerlijke kop echte cappuccino, verrukkelijk.

Na het eten weer even 31en (misschien leuk om te weten dat ik voor de 2e keer won) en daarna weer optijd naar bed . gelukkig niet zo koud als de nachten hiervoor.

Dag 15 Namche- Phakding

Ook vandaag liepen we de hele dag op bekend terrein. Wel apart dat ik me dus helemaal niks herinner van waar we gelopen hebben. Alleen de wc's die we onderweg tegenkwamen wist ik me weer te herinneren. Veel afdalen en weinig klimmen. Heerlijk. Al merk ik wel, nu we weer wat lager zitten, dat het klimmen steeds makkelijker wordt. Je hebt gewoon weer veel meer zuurstof. Ik riep het al eerder. Ik ben gemaakt voor zeeniveau en zeker niet voor boven de 4000 meter. Een beetje aan het einde van de etappe leek het er op dat we regen zouden krijgen maar gelukkig hielden we het droog.

Rond half 3 kwamen we bij de lodge waar we op de heenweg ook hebben overnacht. Een prachtige ski-hut, met een leuke sfeer.

We merken wel dat het op de trail steeds drukker wordt, vooral veel groepen die nog omhoog moeten. Blij dat wij dat niet zijn