Dag 15 en 16

Dag 12 Gokyo

Vandaag dus een rustdag. Wat we aangrepen om te gaan wassen. Nou, niet iederen, want een paar wappies zijn nog een berg opgegaan om van het uitzicht te genieten. Nou, ik had echt even rust nodig.

Gisteren hadden we bij een watertonnetje de was al gedaan en nu gingen we die ophangen omdat het er enigsinds op leek dat er een zonnetje doorkwam. Net toen we alle sokken, broeken, onderbroeken en bh's op een stenen muurtje hadden gelegd begon het weer te sneeuwen. Dus weer alles naar binnen. Zeiknat alles in de kamer opgehangen, waar het verder ook niet echt veel droger werd.

Verder de hele dag een beetje zitten relaxen, uno spelen, qwicks, eenendertigen en ik had eindelijk wifi. Niet hele goede, maar ik kon iedereen weer even spreken en al jullie reacties lezen. Super lief en steunt mij ook echt.

Samen met Ron en Bianca nog even een rondje dorp gedaan. Bij mooi weer denk ik echt een leuk plaatsje, maar nu was het ijskoud. 's Avonds weer spelletjes gedaan en op tijd naar bed, want we mogen morgen weer lopen.

Dag 13 Gokyo-Dhole

Vandaag gaan we eindelijk dalen naar Dhole. We hebben er al liedjes over geschreven en zijn er helemaal klaar voor, of klaar mee. De hoogte begint ons echt op te breken. Je merkt het aan iedereen. We hebben allemaal last van de Kumbu Kuch. Dat is een super vervelende hoest waarbij je hoestbuien krijgt die besmettelijk zijn. Als de ene begint, neemt de ander hem over. En je hoest dus niks op. De oorzaak ik de droge lucht in deze Kumbu regio. Het enige dat schijnt te helpen is naar lagere gebieden zakken. Dat gaan we dus ook doen.

De ochtend begon KOUD. Maar dat zijn we inmiddels gewend. Nu kwam daar ook nog eens sneeuw bij. Dat zijn we niet gewend. Tot nu toe was het bij vertrek altijd kraakhelder en begon het in de loop van de dag te betrekken en sneeuwde het wat of begon het te regenen. Slechts 1 keer kwamen we nat aan in de lodge.

Nu dus de hele dag in de sneeuw gelopen. Gelukkig was het wel echt een mooie wandeling. En met iedere meter die we zakten merkte je dat je weer meer lucht en energie kreeg.

Onderweg thee gedronken bij een leuke lodge waar een super schattig meisje vloeiend Engels sprak en we wat meer over het onderwijs te weten kwamen.

Ze had nu 22 dagen vakantie en ze ging bij opa en oma slapen. Wij mochten van haar mee, maar het was wel 2 uur lopen. We hebben het aanbod vriendelijk afgeslagen.

Door de sneeuw verder gelopen naar Dhole waar gelukkig de kachel aan stond en we weer wat door konden warmen. Helaas ging ik vlak voor het eind nog even onderuit en lag ik vooruit op mijn snuffert. Het is pas de 2e keer dus dat valt mee. Alleen een beetje een pijnlijke knie, maar daar had ik toch al last van tijdens het dalen. 's avonds nog even een potje 31en gedaan. Wat een beetje het spel van de vakantie gaat te worden.